W dwunastym odcinku cotygodniowej porcji niusów ze świata Metalliki prowadzący podcast The Metallica Report - Renée Richardson i Steffan Chirazi - sięgnęli tym razem po informacje z przeszłości. Po pierwsze przypomnieli postać Tony'ego Squindo - o którym Seffan napisał niedawno kilka zdań w sekcji So What! na stronie Metalliki; po drugie przypomniano Avi'ego Vinocura, który od dłuższego czasu jest pracownikiem HQ, ale przede wszystkim aktywnym muzykiem.






Historię Avi'ego, który pojawił się w świecie Metalliki, Chirazi przedstawił swego czasu na łamach sekcji So What! - obydwie części wciąż do wglądu tutaj i tutaj. 27 września 2023 roku w strimingu wylądował utwór Runaways zespołu Goodnight, Texas, w którym solówkę nagrał Kirk Hammett. Jest to pierwsze muzyczne przedsięwzięcie poza Metallicą od czasów solowej EPki Portals, która została wydana w ubiegłym roku. Natomiast ostatnią studyjną współpracą Kirka był udział na albumie Toma Morello - The Atlas Underground Flood w utworze I Have Seen the Way w roku 2021.


Reakcja Kirka na prośbę o dogranie się do Runaways: Kocham riffiaste utwory i kiedy Avi mi to puścił, stwierdziłem: „Tak, mogę tam poprzyśpieszać, jak zawsze to robię”, więc kiedy byłem gotowy, żeby to zrobić tutaj na górze, to stwierdziłem: „Dobra, jestem gotowy”. No i wczułem się w numer, gram tę solówkę, i ona była tak wspaniała, że „W porząsiu, stary! Złapaliśmy to?”, nie bo nie włączyłem nagrywania i było: „Ty ośle! O mój Boże!” i wiesz: „Zróbmy to szybko jeszcze raz”. Piąte podejście było jak skakanie w górę i w dół, żeby tylko uchwycić to pierwsze. Po jakichś 45 minutach udało nam się, czuliśmy się całkiem nieźle i ja czułem się, wiesz – „zrobiłem to dla przyjaciela” i on jest zadowolony więc i ja jestem zadowolony… Ale kiedy słucham jej teraz, wiesz, jakieś 34 miesiące później, to ważne jest, jak moja solówka wpasowuje się w piosenkę, jak bardzo pracuje dla utworu. To jest dla mnie najważniejsza rzecz…











Współzałożyciel folkowego zespołu Goodnight, Texas, Patrick Dyer Wolf, tak opowiada o tym utworze:
To najcięższy utwór, jaki kiedykolwiek nagraliśmy. W dużej mierze jest to absolutnie zasługa klasycznej solówki Kirka Hammetta, który tradycyjnie użył efektu wah-wah. Codziennie nie mogę w to uwierzyć. Główny riff tego numeru od dawna czaił się w moich szkicach. Niczym zwierzę w klatce czekał od czasu naszego ostatniego albumu (How Long Will it Take Them to Die - wydany w styczniu 2022) i w pewnym momencie poprzedniego roku postanowiliśmy, że nadszedł czas, aby go uwolnić. Nie zrezygnowaliśmy z naszych banjo i mandolin - jeśli się wsłuchasz, to tam naprawdę to banjo jest. W tym przypadku głównym elementem są dwie ścieżki gitary elektrycznej. Scott Padden - nasz perkusista, zamienił miotełki na klasyczne pałeczki, Chris Sugiura szlifuje na basie swoje niskie dźwięki, a w drugiej minucie i dwudziestej piątej sekundzie pojawia się legenda metalu. Jeśli chodzi o teledysk, to wróciliśmy do sprawdzonego duetu Aarona Eisenberga i Anneliese Salgado z Sound +Vision Co. Ich animacja to kolaż, który przenosi Aviego i mnie w demoniczny, postapokaliptyczny świat, w którym opowiadamy o historii typu "od zera do milionera" ale też w drugą stronę "od milionera do pucybuta" - o tej moralnej dwuznaczności świata.

Marios
Overkill.pl