Witryna loureedmetallica.com zamieściła film, dokumentujący odsłuchanie Lulu w Nowym Jorku sprzed ponad tygodnia.


James mówi, że nie wiedzieli co z tego wyjdzie, nie wiedzieli jak w ogóle będzie wyglądała wspólna praca. Dopiero jak przyszedł Lou do nich aby nagrywać wszystko stało się jasne, Metallica miała chwycić za gitary, jammować i być sobą. Lou podkreślił, że Metallica to jego metalowi braci krwi. Nagrywali na żywo i nie można było wrócić się, albo czegoś poprawić. Lars – większość płyty zrobiliśmy w pierwsze cztery dni, Lou pojawił się w poniedziałek, aby sprawdzić studio, w ciągu godziny zaczęli nagrywać, w czwartek mieli ¾ albumu.

Nad całością obrazów manekina, który zdobi okładkę, panował David Turner (ten od okładki Death Magnetic), on miał obraz całego albumu w swojej głowie. Sam Manekin, który dla nich wszystkich od razu okazał się być właśnie Lulu, pochodzi z muzeum w Berlinie. Manekin jest dużo wyższy niż zwykłą dziewczyna, musiała być więc modelką. Według Larsa te fotografie są częścią projektu. Ludzie mogą wsiąść z nimi do tej jazdy, być może czasami posuwa się to za szybko, ale w metrze tego nie będzie [aluzja do Londynu?]. David Turner przyznaje, że niektóre z tych obrazów są zbyt ekspresywne dla mainstreamu, szczególnie napis Lulu, pisany krwią, i inne pisane krwią. Nie jest to jednak krew ludzka. Miało to wyglądać jak graffiti. Turner dodaje, że należy zrozumieć, że nie jest to kolejny album Metalliki, to kolaboracja pomiędzy dwoma ikonami, jest formą ich ekspresji, jeśli się ludziom spodoba, to wspaniale, jeśli nie, to nie. Płyta powstała, bo kilku ludzi chciało ja nagrać.

James powiedział, że nie zagrają tego co jest na albumie ponownie, mogą zagrać tylko jakieś jego wersje. Gdy zaczynali próby, to nie wiedzieli, co w danym kawałku miało być kolejne, po prostu wyszło. Nie było planu. Robert przyznał, że było to dla nich nowe terytorium, nowe doświadczenie. Lou otworzył im oczy na wiele rzeczy.

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet