Dziś rusza nowa Metallica.com, która dla MetClubbersów jest już dostępna od ponad sobotniego wieczora. Najgorsze informacje dla nas to wzrost opłaty rocznej za członkostwo: z 60 na 65 dolarów, oraz zmiana zasad wysyłkowych z MetStore do Polski - od teraz wszystko jest wysyłane poprzez Federal Express, co skutkuje ceną, minimum 49,08$. Jeśli jeszcze się z nową witryną nie zapoznałeś to zachęcam, ponieważ w kilku działach, poza nowym wyglądem, znajduje się też wiele nowości, i tak:


W dziale HQ dodane są zdjęcia nowego, oflagowanego studia Metalliki:














W dziale Top Secret dodane są:
trzy nowe video z trasy z 2010 roku: Fade To Black (Melbourne), The Unforgiven (Belfast) i Creeping Death (Wilno),
siedem nowych z 2008 Creeping Death (HQ in San Rafael), Master of Puppets (Oakland), Cyanide (Los Angeles), The Four Horsemen (Houston), Fight Fire With Fire (Omaha), Frantic (Phoenix), Until It Sleeps (San Francisco),
materiały z pięciu pierwszych Fan Canów, oraz fragmenty Fan Cana VI
pełne wersje materiałów z Metallivision (trasa z przełomu 1999/2000 roku) ,
trzy części wywiadu z Jamesem dla filmów z serii NFL Autumn Ritual,
kilka innych "luźnych" video w innych podsekcjach, w tym 50-minutowa St. Anger EPK















W dziale So What! dodane są:
wersje magazynów w formacie pdf, do numeru 10.3 włącznie
poniższa zapowiedź najnowszego numeru, 18.1

Pozdrowienia dla wszystkich,

Jako, że edytorskie koła mielą i szlifują już w naszym bunkrze SW!, mogę już zdradzić, że kompletujemy właśnie jeden z najbardziej ryzykownych magazynów, jaki kiedykolwiek opublikowaliśmy. Uderzyło mnie w ubiegłym roku, że w tym zespole, w tej muzyce chodzi przede wszystkim o pasję, która wpływa na nasze nastroje i życie. Fizycznie. Mentalnie. Sferycznie. Globalnie. Chciałem znaleźć drogę wewnątrz umysłów tych, których Metallica i ich muzyka w specjalny sposób wspiera i daje wyjątkową pasję. Chciałem dotrzeć do zwykłych fanów, tych, którzy pracują w siłach zbrojnych, ale i tych, którzy borykają się z problemami zdrowotnymi. Zwróciłem się na początek do KJ Doughtona, pierwszej osoby, która prowadziła Metallica Fan Club, pierwszej osoby, która kiedykolwiek o zespole pisała. Pracuje on na psychologicznym polu od kilku już lat, a jako wspaniały pisarz, był oczywistym wyborem do tego zadania. To szczególnie wyjątkowe również dla mnie, bo i ja w szczególny sposób odbieram muzykę, oczywiście muzykę Metalliki, która ma transcendentalne właściwości. Jest mi bardzo przyjemnie powiedzieć, że KJ zrobił to wspaniale. Ma on jeszcze jedną część do skończenia, ale jako przedsmak sprawdź poniższy fragment... wiedząc, że to tylko mała porcja epickiej całości.

Dzięki,
Steffan
Editor SW!















1SGT Dietzman
26 marca 2011
Fragment z artykułu napisanego przez KJ Doughtona...

Zanim porozmawiałem z Dietzmanem, którego umięśniona klata mogłaby straszyć, gdyby nie jego poczucie humoru i jowialne zachowanie, mylnie założyłem, że jego codzienność i nagłe , wywołane podmuchem moździerza czy minami, wybuchy wymagają raczej spokojnej muzyki dla wytchnienia. To jednak, co założyłem, okazało się bzdurą.

"Żołnierze nie próbują uspokoić się przy dźwiękach wielorybów" twierdzi Dietzman. Wręcz przeciwnie, większość Joesów pocących się w wirze operacji Wolność dla Iraku oddaje się metalowej muzyce. "Jeden koleś w mojej kompanii miał wielki tatuaż Slayera, biegnący od ramienia do ramienia".

Dietzman ujawnia, że najbardziej popularnymi zespołami w jego kompanii były Metallica, Pantera - i co jest nieco zaskakujące - Creed (który pojawił się tu dzięki pochodzącej z tego zespołu 'duchowej wibracji'). Jego własny wybór to Disturbed i Drowning Pool, którego ogłuszający "Bodies" jest ulubionym hymnem pola walki. Jak muzyka wpływa na żołnierzy, którzy wracają do cywilnego życia?

"Wracasz do domu po akcji, przejęty tym, że chciano zrzucić na Ciebie bombę, wciąż w stanie podwyższonej adrenaliny. To jak uzależnienie. Dałeś się w to złapać. Muzyka metalowa dostarcza ciągłego substytutu takiemu myśleniu".


Istnieje również w powojennej rzeczywistości:


"Po powrocie do domu niektórzy żołnierze nie zdają sobie sprawę, że inni ludzie czy cywile też są popierdoleni. Raz próbowałem przekonać terapeutę, że w pewnej perspektywie każdy ma PTSD [zespół stresu pourazowego]. Jeśli zostałeś pogryziony przez pająka mając trzy lata, to ta trauma zostaje. Jeśli zaatakował cię pies, to trauma pozostaje. Muzyka to sposób na powiedzenie: "To nie dotyczy tylko mnie".









Na pytanie, czy nasza flaga jest gdzieś zawieszona, Dan odpisał:
Jest dosłownie zbyt duża, aby ją zawiesić. Wciąż próbują znaleźć gdzieś dla niej miejsce ["It is literally too big to be hung. They're still trying to figure out if there is a place for it."]

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet