Witryna NewsReview przeprowadziła wywiad telefoniczny z Larsem, w którym opowiedział on co nieco o historii Metalliki w kontekscie ostatnich koncertów w Fillmore. Poniżej słowa Larsa:



To szalone. 30 lat, człowieku. Jesteśmy w nastroju świętowania. Jest to jednak jednocześnie nieco przytłaczające i trudne. [Przenieśliśmy się do San Francisco] ponieważ siedział tam Clif i nie było mowy, aby on ruszył się na południe [do Los Angeles], my musieliśmy przyjechać tutaj. [W 1985 graliśmy dla 60 tysięcy ludzi], wszystko przyszło bardzo szybko. Gdy po raz pierwszy graliśmy na Days on the Green wydaje mi się, że James nieco za bardzo rozluźnił się w garderobie i wydaje mi się, że został wezwany do gabinetu na wykład na temat zachowania rock ’n’ rollowca i tego typu rzeczy.

10 lat temu nie było rocznicy, ponieważ był to taki okres w życiu kapeli, kiedy sam nie byłem pewny jej przyszłości, ale byłem z tym pogodzony. Gdyby wtedy nie wyszło, byłoby dla mnie OK. Nie było wtedy czego świętować, ale rzecz jasna że jesteśmy teraz w bezpiecznej odległości od tego i nie tylko przetrwaliśmy, ale staliśmy się lepszym zespołem. Dopiero teraz 10 lat później jest co świętować.

W poniedziałek rano leciałem do Nowego Jorku, gdzie była impreza w galerii Chelsea, w związku z wydaniem płyty z Lou Reedem, a 4 godziny później byłem na pokładzie samolotu do Abu Dhabi gdzie mieliśmy grać koncert, a kolejne dwa dni później byłem w Indiach, by po czterech dniach być znowu w North Bay na helloweenowej imprezie z moimi dziećmi. Tydzień później leciałem do Zachodniej Europy na granie w tamtejszych telewizjach z Lou Reedem, aby po tygodniu wrócić. Chodzi mi o to, że to wszystko to totalne szaleństwo [mindfuck]. To niesamowite ile się dzieje i jak wiele jest niesamowitych szans na kreatywne uzewnętrznianie się.

Fani w naszych rodzinnych stronach traktują nas z szacunkiem i miłością, z poczuciem dumy i spełnienia. W sensie takim, że jesteśmy jednymi z nich i siedzimy w tym razem.

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet