Dzień bez Wielkiej Czwórki dniem straconym? Zbliża się koncert w Nowym Jorku... poniżej najnowszy wywiad z Davem Lombardo Lithium Magazine , w którym wypowiada się on m.in. na temat nieobecności na wspólnym jammowaniu Wielkiej Czwórki w Szwecji.




“W rzeczy samej [generacja thrashu odżywa], dzięki Metallice i ich wysokiej widoczności i komercyjnemu podejściu. W pewien sposób weszli w to, ale to dobrze, bo pomaga to nam. Uważam, że to coś niesamowitego.

Tak jest, [dogadujemy się również za sceną]. To niesamowite. Wiesz, z Larsem zawsze się dogadywałem, nigdy nie miałem z nim żadnego problemu, i nie, nie całuję teraz niczyjego dupska. Po imprezowania za sceną oni przyszli i odwiedzili nas, razem z nim wychodziliśmy też na scenę. Stałem za jego perkusją – to coś fajnego. Widziałem się też z Trujillo, a dodatkowo jest też to, że Gary Holt z Exodusu jest z nami i może się na nowo połączyć z Kirkiem. Oni obaj nie grali ze sobą przez jakieś 30 lat, aż do koncertów Wielkiej Czwórki.

Po ostatnim koncercie na obecnej trasie Slayera mamy zamiar wypocząć i mamy nadzieję, trzymamy kciuki, że Jeff Hanneman dołączy do nas na stadionie Jankesów.

[Czy gdybym zaczynał teraz to osiągnąłbym to samo?] Nie, ponieważ czas jest, jaki jest, życie biegnie swoim torem. Coos się wtedy działo [w latach 80-tych] w San Francisco z Metalliką, wiesz, z Exodusem i z nami. Coś musiało być w muzyce, co wpłynęło na nas dorastających, czy to metal czy hard rock z późnych lat 60-tych czy 70-tych. Deep Purple, Led Zeppelin, Jimi Hendrix – wszystkie te kapele, które były nieco cięższe niż zwyczajne, takie jak Crosby, Stills and Nash, nawet Janis Joplin była wtedy trochę za ciężka. Wydaje mi się więc, że to bycie pod tamtym wpływem [ukształtowało nas], bo dzisiaj dzieciaki już nie są pod wpływem tej muzyki. To był nasz soundtrack, ale to co będzie wpływało na przyszłość jest całkiem inne, ale tak już jest z ewolucją. Wracając do pytania, nie wydaje mi się, że teraz mogłoby to być możliwe.

W publiczności widzimy jednak [że to wraca]. Widzimy, że ojcowie przyprowadzają swoje dzieciaki, widzimy kolejne generacje. Widzisz ojców z synami, z córkami i wszystkich innych pomiędzy. To coś fajnego, masz rację. Fani thrash metalu mają tendencje do powrotu i słuchania wszystkiego, od czego to się zaczęło. Jestem pewny, że słuchają muzyków, których zainspirowała Wielka Czwórka. To coś fajnego.

Z tego co wiem, a nie wiem wszystkiego, bo nie wiem wszystkiego co ma być, to tylko czekam na telefon: ’Yeah, będzie kolejny koncert Wielkiej Czwórki’. W porządku, świetnie. To sprawia, że jest to coś ekscytującego. Nie wiem od kogo to zależy, czy od moich menagerów, od Larsa, Jamesa, kogokolwiek w zespole czy menagemencie. To dość swobodne podejście, ale czy wciąż będą te koncerty? Jestem pewny że tak, ale raczej przy okazji jakiś festiwali, które trwają dwa czy trzy dni. [Te koncerty] to coś bardzo wyjątkowego.

[Zobaczyć nas razem w Nowym Jorku] to okazja, a i lokalizacja koncertu jest fajna. Kolejnym takim jest San Francisco, ponieważ tam to wszystko się zaczęło. Tam się to narodziło. Z Nowego Jorku jest Anthrax, ale [w San Francisco] była Metallica, Exodus i Slayer. No i rzecz jasna we wczesnych dniach w Metallice grał Dave Mustaine. Wszyscy znamy historię, to będzie jednak coś wielkiego.

[Te koncerty] odrzucają wszelkie wątpliwości na temat tego, czy nasze zespoły się ze sobą dogadują, wszystkie te historie i inne gówna, spoczywa to w spokoju. To dociera do mnie, gdy nie możemy wszyscy razem być na jednej scenie... raz [nie było mnie, bo] robiłem sobie tatuaż, ale to był tylko jeden dzień, kiedy mogłem go zrobić. To była cztero-i-półgodzinna sesja. Nie bądźcie na mnie źli, jeśli nie wychodzę na scenę, aby pojammować z Wielką Czwórką. Albo jeśli Slayer nie robi czegoś takiego, albo Tom Araya nie robi. Jest jak jest.

Wydaje mi się, że naprawdę czymś fajnym jest bycie częścią tego. Jestem dumny, że mogę być częścią czegoś tak dużego.”

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet