Big Four Weeks magazynów Revolver oraz Guitar World część kolejna – dziś Charlie Benante wybiera swoich pięciu ulubionych perkusistów:


Neil Peart, Rush – pierwszym perkusistą, aż do dzisiaj, od którego czerpię inspiracje to prawdopodobnie Neil Peart. Bo jaki inny perkusista napisał takie partie, które grają ludzie na niewidzialnej perkusji? On wciąż jest jednym z moich faworytów.




Alex Van Halen, Van Halen – po prostu uwielbiam Alexa Van Halena, od zawsze. Ma swoje własne wyrobione brzmienie. Gdy je słyszę, to od razu mówię, wiesz, to Alex Van Halen.




Jerry Gaskill, King’s X – on zawsze sprawiał, że moja głowa się nieco kiwała. Dodaje takie wypełniacze, na które zawsze mnie łapie, wiesz, ’O mój Boże, to wspaniałe’. jest taki kawałek, Gretchen Goes to Nebraska, gdzie gra coś, co nazywa się “Burning Down”, robi to przez cały kawałek, a sposób, w jaki to robi – nie popycha, nie ciągnie – to coś pięknego. To jak maszyna perkusyjna, ale nią nie jest, bo jest jednak człowiekiem i jest Jerrym Gaskillem.




Lars Ulrich, Metallica & Dave Lombardo, Slayer – niektórzy z perkusistów Wielkiej Czwórki również się tu znajdą, również, ponieważ razem wywodzimy się z tego samego ruchu, tego całego thrashowego ruchu – ja, Lars i Dave. Wydaje mi się, że nasza trójka zawsze miała coś, co było inne od pozostałych. Uwielbiam to, jak Lars synchronizuje się z kawałkami, uwielbiam agresję Dave’a którą napędza piosenki. Umiejscawiam więc tę dwójkę razem.





Ringo Starr, The Beatles – pierwszym perkusistą, którego usłyszałem był Ringo. Ringo zaczynał jako jeden z tych cholernie zabójczych perkusistów – wiesz, miał ten swing, to wszystko. Na późniejszych albumach Beatlesów, nieco to zatracił. Stał się po prosu bardzo leniwy. Ale tych kilka pierwszych nagrań Beatlesów, człowieku, gdzie tylko mógł, to rockował. Jest cholernie zajebisty.

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet