Auburn 852 Speedster z 1936 Glenna Pray’a - ...Muzyka dla Naszych Uszu
Znany jako „Slowburn”, Auburn Speedster Jamesa Hetfielda...

Czasami powinniśmy być świadomi skąd wzięła się historia i docenić to, co jest przed nami. James Hetfield z San Francisco w stanie Kalifornia, docenia wszystkie typy nietypowych aut [ang. custom car] i hot-rodów, ale to nie wszystko. Utalentowany muzyk, współzałożyciel metalowej grupy Metallica, i miłośnik samochodów, James ma do opowiedzenia historię, ale nie taką, jak jego zrekonstruowany Auburn Speedster z włókna szklanego, z warsztatu Glenna Pray’a (i to jest ta druga historia).

James i najznakomitszy budowniczy nietypowych samochodów Rick Dore z Carlsband w stanie Kalifornia, znają się od jakiegoś czasu i na przestrzeni lat udało im się zbudować w sumie sześć aut i w chwili obecnej budują siódme. Podczas gdy James miał ochotę na zbudowanie czegoś innego, ale czegoś ekstra, znalazł na eBay zrekonstruowanego przez Glenna Pray’a z włókna szklanego oryginalnego klasyka Auburna 852 Speedstera (ogon łodzi), chociaż wtedy nie znał historii tego samochodu. Ten oryginalny klasyk Pray’a stał w sklepie wśród przysłowiowych chwastów. Nadwozie było zaniedbane, ale nadające się do użytku, silnik czasy świetności miał już za sobą, ale podwozie dało się uratować.



Dore zaczął robić to, co robi najlepiej i „aranżować” wskrzeszenie klasycznej konstrukcji samochodu, zapewniając dodanie osoby Jamesa i dzisiejsze nowoczesne wpływy sprawiając, by był on wielokrotnie nagradzanym jeżdżącym jeszcze nietypowym samochodem. Samochód ostatnio wygrał 2010 Goodguys Custom of the Year (można o tym przeczytać tutaj - strona w jęz. ang.), King of the Customs in Sacramento i był ogromnym hitem na 2010 Goodwood Festival of Speed z podtytułem Cars, Stars, and Guitars.


Auburn 866 Speedster Glenna Pray’a

Speedster opisywany na tej stronie jest wykonaną z włókna szklanego rekonstrukcją klasycznego Auburna Speedstera. Oryginalne Speedstery były sprzedawane za ogromne pieniądze, a ostatni opuścił fabrykę w Indiana w 1937 roku. Ale tu zaczyna się nasza historia.

Glenn Pray w 1960 roku nabył Auburn-Cord-Duesenberg Co. i przeniósł ją z Auburn w stanie Indiana do Broken Arrow w Arizonie. Około 1959 roku zrezygnował ze swojej pracy nauczyciela mechaniki w Tulsa’s Central High School aby przejąć kierowanie Auburn-Cord-Duesenberg Co., co czyni go najmłodszym prezesem (36 lat) motoryzacyjnej spółki produkcyjnej na świecie w tamtych czasach.

On zaprojektował i wyprodukował m. in. Auburna Speedstera i Phaetona. Pray stał się właścicielem praw do produkcji i nazwy samochodów Auburn. Używał oryginalnego osprzętu i projektu Auburna, dzięki czemu jego reprodukcje z włókna szklanego były uderzająco autentyczne jak oryginalne samochody.

W sierpniu 1967 roku pierwszy Speedster został zaprezentowany podczas Auburn-Cord-Duesenberg Club. Został nazwany New Auburn 866 Speedster i był dostępny dla klienta w 1968 roku (i produkowany przez 1981 rok) za cenę detaliczną 8 450$. Pray przedstawiał swoje 866 Speedstery jako Drugą Generację Samochodów albo Kontynuację Auburna, jego zdaniem one nigdy nie miały być replikami oryginałów. Uważał również, że jego samochody są współczesną wersją oryginalnego Auburna Speedstera.



Pray był w stanie uzyskać udział Forda, oryginalne podwozie i układ napędowy pochodziły z Blue Oval; silnik Forda 428, automatyczna bądź manualna skrzynia biegów, a tylna część była wykorzystana w prototypie Auburna. Inne elementy, takie jak funkcjonalna stylowa turbosprężarka z rurami wydechowymi (po dwie rury z każdej strony), dalej układ kierowniczy ze wspomaganiem, wspomaganie hamulców i klimatyzacja, czyniły ten samochód wyjątkowym. Pray zmodyfikował oryginalny projekt nadwozia przyjmując nadwozie cabrio Forda, z wydłużonym rozstawem osi 127 cm.

Ponieważ Pray miał nadwyżki oryginalnych części, sądził, że 100-125 Speedsterów może być wyposażona w oryginalne części Auburna. Wyprodukował 138 Auburnów i sprzedał ok. 90-100 Speedsterów w różnych etapach ukończenia.

I ostatnia historia Glenna Praya; miał 15 lat kiedy kupił swój pierwszy samochód, używany Model A bez kół za 12,50$. Doprowadził go do stanu używalności, ale był za młody żeby nim jeździć. Postanowił przerobić samochód na traktor. Mógł prowadzić traktor bez prawa jazdy, osiągając w ten sposób swój cel. Należy podziwiać jego podejście „nigdy nie trać nadziei” i pomysłowość. (Glenn Pray zmarł w marcu tego roku w wieku 85 lat).

Do czasu, gdy Dore kończył swoją pracę nad Speedsterem Hetfielda zmian było wiele, ale efekty były warte zachodu. Zwraca uwagę niestandardowe wykończenie (niklowany mosiądz; pozostałe błyszczące elementy zrobione były przez Sherm’s Custom Plating) zaprojektowane przez Dora i ręcznie wykonane przez Jake’a Hill’a. Odwróć na chwilę wzrok od oprawy i zobaczysz nieznacznie ścięty wierzchołek (Carson top), podzielone na części nadwozie, wydłużone błotniki, pełna spoin karoseria i wtopione pod spód błotników osłony.

Kiedy Dore był głęboko zaangażowany codzienną praktyką, zwrócił się o pomoc do takich znakomitości z branży, jak Keith Dean z South End Kustom (syn legendarnego customizera [osoby zajmującej się budową nietypowych aut – przyp. paddy] i króla ściętych wierzchołków Dicka Dean’a). Dean zajął się Carson topem i znacznie zmodyfikował błotniki, które chwytają wiatr czołowy i reflektory. Grill rozpoczął życie jako dość solidny kawałek aluminium i po obróbce skończył tym, co widzisz. Aluminiowa osłona wyszła spod ręki „obrabiacza” metalu Mickey’a Galloway’a. Nadwozie ostatecznie zostało pokryte farbą przez Darylla Hollenbeck’a, który stosował dwu-odcieniowy lakier Root Beer firmy House of Kolor.



Wnętrze Speedstera jest obite egipską skórą, pokrywającą niestandardową deskę rozdzielczą, która wypełniona jest klasycznymi instrumentami, kolumnie kierowniczej Ididit i kierownicy Forda Hetfielda z 1940 roku, która miała „szczurzą dziurę” daleko do tego projektu. Nietypowe pedały pochodzą od Clayton Machine Works. Instalacja elektryczna Haywire została umieszczona przez Maxa Fish’a. Kremowa skóra i ciemnobrązowa wykładzina Mercedesa była szyta na miejscu przez Boba Devine’a, który także pokrył nietypowe drzwi i Carson top po tym, jak Dore wykonał niestandardowe siedzenia i wykończył pozostałe wyposażenie wewnętrzne.

Oryginalne podwozie Lincolna z 1975 roku zostało uratowane, ale w miejscu silnika Forda teraz siedzi sportowy ZZ4 350, 350 KM i 405 Nm zwieńczony wlotem Edelbrocka i czterema zaworami. Zawieszenie pneumatyczne RideTech zostało zainstalowane w Bio Customs podczas pozostałej końcowej obróbki, m. in. opony Coker Tire i felgi Colorado Custom. Wygląd kół powstał w wyobraźni Hetfielda, felgi o wymiarach 15x7 owinięte gumą 215/75R15.

Więc teraz macie resztę historii.

Zdjęcia Slowburna Jamesa można obejrzeć na oficjalnej stronie Ricka Dore’a: rickdorekustoms.
Kilka zdjęć z prezentacji auta podczas wystawy w 2009 roku znajduje się tutaj rickdorekustoms.
Galeria Auburna sprzed remontu rickdorekustoms.

Źródło: rickdorekustoms