Zakończyły się dwa pierwsze etapy w zapowiadanych przez zespół 300 koncertów promujących najnowszy album "St. Anger". Pokusiłem się o pewne statystyczne, choć nie tylko, podsumowanie dotychczasowych tegorocznych koncertów Metalliki. W gruncie rzeczy są to wszystkie wystąpienia z Robertem Trujillo w roli basisty. Oczywiście, można wszystko dokładnie i głębiej "przeanalizować", ale myślę ze to, co opracowałem w zupełności wystarcza do przyjrzenia się koncertowemu (tegorocznemu) graniu zespołu i przygotowania się na set, jaki mogą zagrać w naszym kraju. Do statystyk nie uwzględniałem występów na potrzeby telewizji, czyli:



MTV Icon Los Angeles 03.05 1. Hit The Lights
2. Medley: Enter, Blackened, Creeping, Battery
3. Frantic
4. Frantic




Top Of The Pops Londyn 29.05 1. Blackened
2. No Remorse
3. Sad But True
4. Welcome Home (Sanitarium)
5. Fuel
6. St.Anger




CD-UK Londyn 30.05 1. Blackened
2. No Remorse
3. Sad But True
4. Frantic
5. Welcome Home (Sanitarium)
6. Fuel
7. St.Anger




TV (?) Koln 16.06 1. Frantic




MTV VMA 2003 Nowy York 28.08 1. Cover Medley:
Lenny Kravitz "Are you Gonna Go My Way"
Nirvana "Smells Like Teen Spirit"
The White Stripes "7 Nation Army"
Michael Jackson "Beat It"
2. Frantic




Nie wliczając powyższych występów Metallika zagrała 27 koncertów w Stanach (430 kawałki) i 19 koncertów w Europie (276 kawałków). Co daje łączną liczbę 46 koncertów na których zagrali 706 utworów. Jeśli wziąć pod uwagę trzy miesiące w trasie, z odpowiednim przybliżeniem można napisać, że koncerty odbywały się co dwa dni.


<lu>

Koncerty w Ameryce Północnej

Jak już wspomniałem odbyło się tu 27 koncertów - koncert w San Quentin, 4 występy w Fillmore, 20 w ramach Sammer Sanitarium Tour próba przed Summer Sanitarium (Detroit) oraz klubowe grania w Bowery Ballroom w Nowym Yorku na zakończenie wakacyjnych koncertów.
Właśnie w Detroit - jeśli wziąć pod uwagę set-listę jaką zagrał zespół, a także próbę dwa dni przed rozpoczęciem trasy było najciekawiej. Oczywiście wszyscy wiedzą, że podczas tej trasy Metallika grała tak samo na każdym koncercie a wyjątek stanowią tylko koncerty w Detroit - na próbie zamiast standardowego jak się później okazało Fuel'a zespół zagrał (jednorazowo) Ride The Lightning, natomiast dwa dni później No Remorse i Fuel zamieniły się miejscami (na próbie No Remorse również grany był jako 12 utwór). Ogółem zespół zagrał 430 utworów. Oczywiście za każdym razem między Frantikiem a St. Anger (czyli dwoma kawałkami z najnowszej płyty) Metallika grała Sad But True. Zawsze też Battery otwierało, a Enter Sandman zamykało występ. Przypomnienie "żelaznej" Summer Sanitarium :

1. Battery
2. Master of Puppets
3. Harvester of Sorrow
4. Welcome Home (Sanitarium)
5. For Whom The Bell Tolls
6. Frantic
7. Sad But True
8. St. Anger
9. No Remorse
10. Seek and Destroy
11. Blackened
-----------------
12. Fuel
13. Nothing Else Matters
14. Creeping Death
----------------
15. One
16. Enter Sandman

Pozostaje jeszcze sześć koncertów zagranych w USA: podziękowanie dla więźniów z San Quentin za pomoc przy nagraniu teledysku oraz oficjalne próby zespołu, pierwsze występy Metalliki przed fanami, czyli koncerty w Fillmore 19-22 maja oraz kończacy sezon występ organizowany przez stację radiową 92.3 K-ROCK w Nowym Yorku. Właśnie ten ostatni koncert był zgoła odmienny od poprzednich, set-lista bowiem bardziej nawiązywała do pierwszych letnich koncertów w Fillmore, niż do wielkiej Summer Sanitarium Tour. Zespół zagrał 9 utworów, które grane były najczęściej przy pominięciu set-listy SS (zabrakło być może Phantom Lord) oraz 7 z "żelaznej" listy. Po raz pierwszy od czasu koncertów we Francji zabrakło St. Angera i Blackened.
Jeśli chodzi o granie w Fillmore to oczywiście set-lista ostatniego z nich najbardziej przypomina tę graną podczas SS. Idąc wstecz - trzeci to także 16 kawałków i zagrane zarówno St. Anger, jak i Frantic, a rozdziela je odpowiednio Seek And Destroy (3) i The Thing That Should Not Be (4) (przy czym Anger grany jest wcześniej niż Frantic). Dwa pierwsze wieczory w Fillmore to 18 kawałków i tylko Frantic z nowej płyty. W San Quentin Metallika zagrała 10 songów - nie było w nich żadnego nowego kawałka. Pierwszy i ostatni koncert kończyły się utworem Motorbreath, pozostałe odpowiednio: Damage Inc. (2) i Hit the Lights (3). Fillmore rozpoczynało się kolejno od: Hit The Lights, Blackened, Fight Fire With Fire i Battery. W więzieniu zespół wystartował z Creeping Death, a zakończył Battery. Początkiem Bowery Ballroom był The Four Horsemen, a ostatnim kawałkiem, jednocześnie ostatnim wakacyjnym był Motorbreath. Co ciekawe w Fillmore i Bowery Ballroom ani raz nie zagrano Enter Sandman, natomiast Nothing Else Matters grano tylko podczas SS. Przypomnienie koncertów w Ameryce Północnej (kliknięcie przenosi na stronę z fotkami, krótkimi ciekawostkami, i set-listą koncertu):


<a href=http://www.overkill.pl/news/goto.php3?id=293> Maj 1 - San Quentin
Maj 19 - San Francisco, CA, The Fillmore
Maj 20 - San Francisco, CA, The Fillmore
Maj 21 - San Francisco, CA, The Fillmore
Maj 22 - San Francisco, CA, The Fillmore
Lipiec 2 - Detroit, MI Pontiac Silverdome




Lipiec 4 - Detroit, MI Pontiac Silverdome
Lipiec 5 -Toronto, Canada Skydome
Lipiec 6 - Foxboro, MA Gillette Stadium
Lipiec 8 - East Rutherford, NJ Giants Stadium
Lipiec 11 - Atlanta, GA Turner Field
Lipiec 12 - Philadelphia, PA Veterans Stadium
Lipiec 13 - Orlando, FL Citrus Bowl
Lipiec 18 - Washington, D.C. Fed Ex Field
Lipiec 19 - Columbus, OH Ohio Stadium
Lipiec 20 - Montreal, Canada Parc Jean Drapeau
Lipiec 25 - St. Louis, MO Edward Jones Dome
Lipiec 26 - Chicago, IL Hawthrone Racetrack
Lipiec 27 - Minneapolis, MN Metrodome
Sierpień 1 - Denver, CO Invesco Field
Sierpień 2 - Houston, TX Reliant Stadium
Sierpień 3 - Irving, TX Texas Stadium
Sierpień 6 - Salt Lake City, UT USANA Ampitheatre
Sierpień 7 - Seattle, WA Seahawk Stadium
Sierpień 9 - Los Angeles, CA LA Coliseum
Sierpień 10 - San Francisco, CA Candlestick Park
Sierpień 28 - New York, NY Bowery Ballroom





LP Tytuł Ilość zagrań Częstotliwość grania

1-3 Frantic 26 96%
Harvester of Sorrow 26 96%
Master of Puppets 26 96%
4-7 Blackened 25 92%
One 25 92%
Sad But True 25 92%
Seek and Destroy 25 92%
8-12 Battery 24 89%
For Whom The Bell Tolls 24 89%
No Remorse 24 89%
Welcome Home (Sanitarium) 24 89%
Creeping Death 24 89%
13 St. Anger 23 85%
14-15 Enter Sandman 22 81%
Fuel 22 81%
16 Nothing Else Matters 21 78%
17 Ride The Lightning 6 22%
18 Leper Messiah 5 18%
19-21 Damage Inc. 4 15%
Fade To Black 4 15%
Hit the Lights 4 15%
22-25 Breadfan 3 11%
Motorbreath 3 11%
The 4 Horsemen 3 11%
The Thing That Should Not Be 3 11%
26 Phantom Lord 2 7%
27-33 Am I Evil? 1 4%
Blitzkrieg 1 4%
Die, Die My Darling 1 4%
Fight Fire With Fire 1 4%
Last Caress 1 4%
So What 1 4%
Whiplash 1 4%



W Europie zespół zagrał "na raty" 19 koncertów. Europejska trasa rozpoczęła się pod koniec maja promocją albumu St. Anger - przez kilka dni zespół spotykał się z fanami (w Polsce gościli Kirk i James) i udzielał wywiadów. Pierwszy koncert zaplanowano na 6 czerwca na niemieckim festiwalu Rock Im Park. Jednak zespół zrobił fanom niespodziankę grając bez zapowiedzi 1 czerwca na angielskim Donnington. Przed odlotem do USA zespół zagrał 13 razy. Druga część koncertów rozpoczęła się 15 sierpnia, parę dni po zakończeniu Summer Sanitarium. Ogółem zespół wystąpił 19 razy grając 276 kawałków.
Europejskie koncerty to głównie występy festiwalowe, gdzie set-lista obejmowała 16 songów (koncert w Leeds piętnasto-utworowy), ale doliczyć tu należy maraton we Francji - czyli 3 koncerty jednego dnia w Paryżu (po 9 utworów) a także wspomniany już Donnington, na którym Metallika zagrała 10 kawałków. Najczęściej, bo aż pięć razy zespół grał w Niemczech, po trzy razy w Anglii i Francji (koncerty tego samego dnia), natomiast dwa występy mieli okazję zobaczyć Hiszpanie. Przypomnienie europejskiej trasy:

1 czerwiec - Donington Park - Donington, Anglia
6 czerwiec - Rock Im Park - Nurnburg, Niemcy
7 czerwiec - Wuhlheide - Berlin, Niemcy
8 czerwiec - Rock Am Ring - Nurburgring, Niemcy
11 czerwiec - 13:00 La Boule Noire - Paryż, Francja
11 czerwiec - 18:00 Le Bataclan - Paryż, Francja
11 czerwiec - 22:00 Le Trabendo - Paryż, Francja
13 czerwiec - Heineken Jammin' Festival - Imola, Włochy
15 czerwiec - Fields of Rock - Nijmegen, Holandia
21 czerwiec - Doctor Music Day - Barcelona, Hiszpania
22 czerwiec - La Peineta Stadium - Madryt, Hiszpania
26 czerwiec - Roskilde Festival - Roskilde, Dania
28 czerwiec - Werchter Rock Festival - Werchter, Belgia
15 sierpień - Frequency Festival - Salzburg, Austria
16 sierpień - Rock am See - Konstancja, Niemcy
17 sierpień - Ferropolis - Grafenhainich, Niemcy
20 sierpień - RDS - Dublin, Irlandia
22 sierpień - Leeds Festival - Leeds, Anglia
24 sierpień - The Reading Festival - Reading, Anglia

W przeciwieństwie do SS w Europie zespół nie powtarzał się na koncertach (w koncertach czerwcowych) - co pozwala mieć nadzieję, ze podobnie będzie zimą/wiosną. Sześć ostatnich koncertów zespół zagrał po SS - co może tłumaczyć identyczną set-listę jak w USA (wyjątek koncert w Leeds, gdzie z powodu ograniczeń czasowych drugim bisem był wyłącznie Enter Sandman). Jedynym kawałkiem, z płyt po Czarnym Albumie (z którego grano tylko Nothing Else Matters, Sad But True i Enter Sandman) był Fuel - no i oczywiście Frantic i St. Anger, które na koncertach "dłuższych" (16 kawałkowych) wykonywane było odpowiednio jako 6 i 8 pozycja. We Francji w pierwszym i ostatnim koncercie jako piąty rozbrzmiewał Frantic, natomiast podczas koncertu drugiego także jako piąty St. Anger. Z kolei na festiwalu Donnington (10 utworów) między 4 Frantikiem a 7 Angerem jedyny raz zespół zagrał dwa utwory: Sad But True i Welcome Home. W pozostałych koncertach dwa najnowsze kawałki rozdzielane były pięciokrotnie przez Sad But True oraz dwukrotnie przez The Thing That Should Not Be i Creeping Death.
W Europie bardzo często grane było Ride The Lightning (8 razy) i Damage Inc. (6 razy), które nie gościły (prawie) w set-listach SS, przeciwnie do Fuela (2 razy w Europie) oraz dość rzadko granych One (6 razy) i Battery (7 razy), nie słychać było też żadnego kawałka z Garage Inc. - dosyć często próbowanego w Fillmore. Sytuacja zmieniła się oczywiście w sierpniu, kiedy wszystkie koncerty miały identyczną set-liste jak SS (za wyjątkiem oczywiście występu w Leeds). Dlatego w poniższych statystykach jest to nieco zatarte; ostatecznie One zagrane było 11, Battery 13 a Fuel 8 razy.

Koncerty rozpoczynały się przeważnie od Battery (5 razy + 6 razy w sierpniu) i Blackened (4 razy), po razie występy rozpoczynały się od Hit The Lights, For Whom The Bell Tolls, The Four Horseman i Fight Fire with Fire. Podobnie jak w Ameryce wszystkie 16-to utworowe koncerty kończył Enter Sandman (9 razy + 6 razy w sierpniu), natomiast 4 krótsze kolejno: Damage Inc. (Donnington), Motorbreath (Paryż 13:00, jedyny raz w Europie), Damage Inc. (Paryż 18:00) i Hit The Lights (Paryż 22:00).




LP Tytuł Ilość zagrań Częstotliwość grania

1-4 Blackened 18 95%
Frantic 18 95%
Harvester of Sorrow 18 95%
Master of Puppets 18 95%
5-7 Creeping Death 17 89%
Sad But True 17 89%
St. Anger 17 89%
8-10 Enter Sandman 16 84%
No Remorse 16 84%
Welcome Home (Sanitarium) 16 84%
11-12 Nothing Else Matters 15 79%
Seek and Destroy 15 79%
13 For Whom The Bell Tolls 14 74%
14 Battery 13 68%
15 One 11 58%
16-17 Fuel 8 42%
Ride The Lightning 8 42%
18 Damage Inc. 6 32%
19-20 Hit the Lights 3 16%
The 4 Horsemen 3 16%
21-24 Fade To Black 2 10%
Fight Fire With Fire 2 10%
Leper Messiah 2 10%
The Thing That Should Not Be 2 10%
25 Motorbreath 1 5%
</lu>



Na koniec szybkie wypunktowanie ciekawostek, jakie miały miejsce podczas koncertów: <lu>

Nikt nie przewidywał, że początek trasy promującej St. Anger oraz debiut Roberta Trujillo odbędzie się w więzieniu San Quentin. Skazańcy trzymali flagę z napisem "Metallika rządzi światem". Dzień wcześniej zespół nagrał tutaj teledysk do "St. Anger".
Na MTV Icon kawałek Frantic z przyczyn technicznych musiał być powtórzony, a co za tym idzie fani mieli okazję wysłuchać go dwukrotnie.
Ciężka, Energiczna, Szybka, Pasjonująca, Cudowna, Swobodna, Dobra, Rycząca, Energetyczna - to przymiotniki, którymi najczęściej określano Metallikę podczas czterech koncertów w Fillmore. W czasie tych wieczorów zespół miał doskonałą szanse przećwiczyć koncertowe granie z Robertem - i jak wspominają obecni - Basista wpasował się w grupę doskonale. Metallika już dawano nie grała równie szybko i głośno - druga młodość? Z pewnością wielkie zadowolenie ze wspólnego grania.
Przed koncertami w Europie a<href=http://www.overkill.pl/news/goto.php3?id=330> kilkudniowa trasa promocyjna - James i Kirk 4 czerwca uczestniczą w spotkaniu z fanami w warszawskim klubie Traffic - i ja tam byłem, miód i wino....
Wielkie wejście nowego albumu Metalliki z premierą 5 czerwca - na liście Billboardu jest na miejscu drugim, jest to tym samym największe otwarcie list sprzedaży od czasu Van Halena debiutującego od razu na miejscu 1 w 1998 roku. 23 czerwca premiera pierwszego, tytułowego singla. Drugim singlem jest "Frantic" dostępny w sprzedaży od 15 września.
Dwa występy przed kamerami TV w Anglii i niezapowiedziany występ na festiwalu Donnington 1 czerwca: "It is true, Metallica is fucking here!", James: "DAMN THAT WAS FUN - The crowd was great, I am really happy we did this".
Przed trzecim europejskim koncertem, w Berlinie, flaga Overkilla powiewa za kulisami, a także na oficjalnej stronie zespołu. Ponownie polska flaga pojawia się na oficjalnej stronie w relacjach z koncertu w podberlińskim Ferropolis 17 sierpnia.

Dzień później transmitowany na żywo koncert z Rock Am Ring - emitowany już na wszystkich "odnogach" MTV.
11 czerwca we Francji trzy niezwykle gorące i żywiołowe koncerty jednego dnia - i co jest ewenementem na tej trasie, grane w małych klubach.
Z każdego występu na oficjalnej stronie pojawiają się krótkie filmiki, oraz mnóstwo fotek.
Na przedostatnim europejskim czerwcowym graniem: Roskilde, znów polski akcent - bootleg z tego koncertu jest dostępny w sieci, wystarczy porządnie się wsłuchać (w wersję jednego pliku mp3).
SKYNET transmituje na żywo w Internecie następny koncert - Werchter.
Drum Magazine ogłasza Larsa Urlicha perkusistą roku.
Dwa dni przed rozpoczęciem Summer Sanitarium Tour 200 szczęśliwców ma okazję wysłuchać oficjalnej próby zespołu - nic nieujmującej każdemu następnemu koncertowi ( Set-lista obu koncertów w Detroit różni się jednak od pozostałych).
Summer Sanitarium Tour - czyli wielkie show koncertowe, rozpoczyna się 4 lipca. Granie na wielkich futbolowych stadionach, na każdym grubo ponad 50 tyś. fanów (bilety w cenie około bagatela 75$) - do tego dochodzi, choć nie wszędzie, skonstruowanie dwóch identycznych, przeciwległych scen. Przed Metalliką grają Limp Bizkit, Linkin Park, Deftones oraz Mudvayne; James: "Jeśli wzięlibyśmy z sobą Hatebreed lub Entombed [...] to byłby wyłącznie koncert Metalliki z dodatkiem paru kapel. [...] Chce, aby wirus Metalliki się rozprzestrzeniał."
5 lipca metalowa kapela Scumgrief organizuje mini festiwal Scumgriefest, którego centralnym punktem jest anty-Metallikowa demonstracja połączona z publicznym niszczeniem nowej płyty.
Przed każdym koncertem w USA i Europie zespół spotyka się za sceną z Metclubbersami.

Limp Bizkit próbują grać "po swojemu" takie klasyki jak Welcome Home, Seek&Destroy czy Master Of Puppets - co jednak nie wychodzi im na dobre w Chicago (obrzucenie sceny wszystkim czym się dało podczas ich koncertu). Zajście w Chicago Lars nazwał: "lekceważącym i gównianie przedszkolnym" - "disrespectful and silly kindergarten shit"
Mało brakowało, a koncert w Nowym Yorku 8 sierpnia zostałby odwołany. Przyczyny awarii nie podano, ale była na tyle poważna, że specjalnie wezwano specjalną ekipę do naprawy. Tutaj też była bodaj największa sceną podczas tej trasy, Lars: "Kiedy Hetfield dochodzi do jej końca jest już w całkiem inne strefie czasowej niż Kirk"
Murawa na stadionie w Atlancie ( i prawdopodobnie nie tylko tutaj) po koncercie zespołu jest w opłakanym stanie - sportowcy drużyny Braves muszą się jednak pogodzić z faktem dokonanym.
Przed koncertem w Filadelfii zespół uczestniczył w programie MTV Tailgate Party. W między czasie "St. Anger" pokrywa się w USA podwójną platyną za dwa miliony sprzedanych płyt. Równie dobre wyniki, choć proporcjonalnie mniejsze, zespół odnotowuje na całym świecie.
Po koncercie w Montrealu zespół pozostaje kilka dni w Kanadzie, aby nagrać teledysk do "Frantic". Koszt przedsięwzięcia dochodzi do miliona zielonych. Premiera obrazu ma miejsce 15 sierpnia na oficjalnej stronie zespołu.
Philip Anselmo, były wokalista Pantery i obecnie Superjoint Ritual, wyzywa Metallikę na sceniczny pojedynek - Lars odpowiada zarzucając mu desperacje do grania na żywo.

3 sierpnia hucznie obchodzone, zarówno na scenie w Dallas, jak i poza nią na torze gokartowym. Dwa dni wcześniej urodziny obchodził Aidan - techniczny Jamesa.
Powoli ogłaszane są kolejne plany koncertowe: Ameryka Południowa, Azja, Australia, Europa.
Kerrang nominował ogłosił nominacje do przyznawanych przez siebie nagród. Metallika została nominowana w dwóch kategoriach: Best Album i Best International Band - niestety nie otrzymała żadnej nagrody, został jednak 21 sierpnia wprowadzona do Hall Of Fame (wprowadzenia dokonali muzycy System Of A Down).
Metallika została nominowana przez MTV do nagrody w kategorii "Najlepszy Teledysk Rockowy"(Best Rock Video). Ceremonia wręczenia miała miejsce 28 sierpnia. Tutaj także statuetka nie przypadła w udziale zespołowi, zagrali jednak na zakończenie gali "cover medley" oraz Frantic.
Muzycy Systemu byli również obecni na dwóch sierpniowych koncertach w Anglii - w Leeds Metallika gościła u nich na scenie, w Londynie System zagrał wspólnie z Metalliką Creeping Death.
Niestety oba angielskie koncerty miały tragiczne skutki - w Leeds podczas koncerty Systemu rannych przy napieraniu na barierki zostało 20 fanów, natomiast dzień po koncercie w Londynie na polu namiotowym znaleziono martwego uczestnika festiwalu.
Po koncercie w Irlandii muzyków odwiedził perkusista Thin Lizzy - Brian Downey.
16 sierpnia w czasie koncertu w ramach festiwalu Rock Am See w Niemczech chwili puszczenia "The Ecstacy of Gold" pod naporem tłumów nie wytrzymały barierki, koncert opóźniono o 15 minut.
Słowa Larsa na pożegnanie (17 sierpień): "We will be back indoors in Europe in December"

Potwierdziły to także jego słowa z ostatniego koncertu w Europie: "Tonight we are ending our tour here in fucking Reading, could not think of a better place to end it!. Do you want your Christmas present early? Dec 20th, Earls Court, see you there!".
Ostatnim letnim koncertem był występ w Bowery Ballroom, anonsowany tydzień wcześniej, dla 500 osób. Bilety były do wygrania w rozgłośni radiowej 92.3 K-ROCK, możliwośc kupienia mieli tylko członkowie MetClubu.
Nieoficjalnie podaje się, obok daty 20 grudnia (Londyn) także 3 grudnia (Oslo). Sylwestra natomiast zespół ma spędzić bądź to w Las Vegas bądź w Los Angeles - oczywiście grając koncert. Na trasę zespół powraca 25 października w Buenos Aires (Argentyna) po 7 tygodniach przerwy.





LP Tytuł Ilość zagrań Częstotliwość grania

1-3 Frantic 44 96%
Harvester of Sorrow 44 96%
Master of Puppets 44 96%
4 Blackened 43 93%
5 Sad But True 42 91%
6 Creeping Death 41 89%
7-10 No Remorse 40 87%
Seek and Destroy 40 87%
St. Anger 40 87%
Welcome Home (Sanitarium) 40 87%
11-12 Enter Sandman 38 83%
For Whom The Bell Tolls 38 83%
13 Battery 37 80%
14-15 Nothing Else Matters 36 78%
One 36 78%
16 Fuel 30 65%
17 Ride The Lightning 14 30%
18 Damage Inc. 10 22%
19-20 Hit the Lights 7 15%
Leper Messiah 7 15%
21-22 Fade To Black 6 13%
The 4 Horsemen 6 13%
23 The Thing That Should Not Be 5 11%
24 Motorbreath 4 11%
25-26 Breadfan 3 9%
Fight Fire With Fire 3 9%
27 Phantom Lord 2 4%
28-33 Am I Evil? 1 2%
Blitzkrieg 1 2%
Die, Die My Darling 1 2%
Last Caress 1 2%
So What 1 2%
Whiplash 1 2%



Reasumując Metallika postawiła na stare przeboje. Wszystkie 33 kawałki możemy podzielić na dwie grupy - zdecydowanych pewniaków, które, choć nie zawsze, znajdowały się w set-liście i eksperymenty - czyli te utwory, które usłyszeć można było sporadycznie. Niskie pozycje Battery, Fuel i One w pierwszej grupie tłumaczy to, że były one niezwykle rzadko grane w Europie, Nothing Else Matters była zaś w USA grane tylko podczas Summer Sanitarium. Natomiast najwyższe pozycje w drugiej grupie Ride The Lightning i Damage Inc. zawdzięczają znacznie częstszym graniem ich w Europie w porównaniu do reszty kawałków. W pewien sposób obraz tego podsumowania ma swoje odbicie na singlu Frantic - gdzie na B-stronach znalazły się wykonywane na żywo Harvester Of Sorrow, Blackened, No Remorse i Welcome Home.

Jaką set-listę zespół zagra na jesiennych koncertach i jaką usłyszymy w Polsce? Proponuje konkurs na trafne wytypowanie zarówno kawałków jakie zagrają jak i ich kolejności. Zgłoszenia (jedno na osobę) przyjmuję do połowy października, dla zwycięzcy przygotuję nagrodę.

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet