Podczepiłem się pod cykl pisarski kolegi Leper_Messiah. Jeśli wkurza Was gdybanie na temat Metalliki, to uczciwie oświadczam, że w poniższym tekście gdybania jest sporo (Cały tekst to gdybanie???).



Od kilkunastu dni chodził za mną temat patronite. Oczywiście w kontekście Metalliki. Ogląda się te filmy na YouTube rodzimych rozpoznawalnych jutuberów, niewielka część tejże społeczności „żyje” z jutuba. Radzą sobie z pozyskiwaniem sponsorów, czy też tworzą jakieś tam materiały tzw. „we współpracy”. Pozostali próbują sił by dofinansować się za pomocą patronajta, albo innego „Polak potrafi”. Jeden z moich ulubionych twórców z YouTube zebrał od swoich widzów aż nadto potrzebnych środków pieniężnych i szykuje się do „Operacji Tunguska”. Okazuje się, że taka forma wsparcia może zadziałać! Czy mogłaby zadziałać w przypadku Metalliki? Oto jest pytanie, które właśnie wysyłam w eter! Jedyna różnica jest taka, że chodziłoby o jednorazowe wsparcie. Polski patronite funkcjonuje jako comiesięczna wpłata konkretnej kwoty za możliwość ciągłej pracy przy jutubowym kanale.

Proszę nie mylić metallikowego patronite z akcją zbiórki typu: „Jesteśmy młodym zespołem, mamy materiał, tylko nie mamy za co go nagrać”. Takich akcji są setki, jeśli nie tysiące. Ja mam przykład znów z polskiej ziemi: zespół Rusin & Trebuchet, którego liderem jest znany aktor Mateusz Rusin (ksiądz Maciej z serialu „Ranczo”). Na zarejestrowanie EPki „Kraksa” chłopaki zbierali fundusze od potencjalnych fanów. Kwotę udało się zebrać i zespół w sierpniu 2014 roku wyjechał do wsi Borów, i tam w cudownych okolicznościach przyrody nagrali tę Epkę. Na liście darczyńców znaleźli się m.in.: Artur Barciś, Cezary Żak, Katarzyna Żak, czy Wojciech Adamczyk.

Czy w zamian za pokrycie bieżących rachunków funkcjonowania firmy Metallica, zespół byłby w stanie zebrać się razem i w określonym czasie stworzyć materiał na płytę??? Wydaje się proste: „Za tyle i tyle jesteśmy skłonni rzucić wszystko inne i skupić się na nagraniu materiału na album. Zebrane w ten sposób fundusze pomogą nam opłacić rachunki, a także sfinansować wydanie albumu w formie CD”.

Taka jakby sesja nagraniowa do „Ride the Lightning”, tyle że trzydzieści parę lat później. Przez pół roku obowiązują sztywne reguły pracy studyjnej, lub coś w ten deseń. Polski przykład? Jedyne, co nasuwa mi się w tym momencie to rodzimy Kabaret Mumio. Akcja Mumio nie znalazła poklasku wśród fanów. Ale Mumio to nie ten rynek, nie ten target i nie ta rozpoznawalność. Metallica to przecież zasięg światowy.





Lars: „Znaleźliśmy nowy model dla nas, ale gramy kilka lub kilkanaście koncertów na rok. Staramy się iść dalej, utrzymując inwestowanie w ten zespół. (...) gdy działamy nad czymś, pracujemy na dwie trzecie – wiesz, gdy robimy płytę, piszemy ją i nagrywamy stopniowo. Zawsze wpada nam coś innego. To sposób, który nam odpowiada. To utrzymuje nasze zaangażowanie".


Czy patronite byłby w stanie zmienić na jakiś czas sposób funkcjonowania zespołu, o którym opowiedział Lars? Chyba jednak nie. Bo po co oni robią sobie przerwy od nagrywania nowego albumu? Jak mówi Lars – po to, by utrzymać zaangażowanie w zespół. Już wyobraziłem sobie, jak mogłoby to wyglądać. Wszyscy zamknięci w jednym pomieszczeniu – coś na kształt prac nad Czarnym Albumem. Tyle, że w tej chwili, pracując w ten sposób, oni by się między sobą pozabijali. Chyba po to są te przerwy w pracach nad albumem – żeby po prostu utrzymać zdrowy dystans do własnego zespołu po trzydziestu pięciu latach funkcjonowania.

A jak Wy się na to zapatrujecie? Chcielibyście zostać mecenasami-sponsorami dla Metalliki? Chcielibyście ich w taki sposób zachęcić do wydania nowej muzyki?

Overkill.pl