James' Girl podesłała nam swoją interpretację słów "Cyanide". Poniżej tekst w wersji polskiej i angielskiej, oraz dogłębna analiza słów i ich zrozumienie przez autorkę.




Sleep, and dream of this
Death angel's kiss
Brings final bliss
Don't believe it!

Empty are they
Death, won't you let me stay?
Empty they Say
Death wants to call your name
Oh, call your name!

Suicide, I've already died
It's just the funeral I've been waiting for
Cyanide, feeling dead inside
Break this empty shell forevermore

Wait, wait patiently
Pure death, black wings
On soaring sleep
Spreading for me

Empty they say
Death, won't you let me stay?
Empty they say
Death, we will call your name
Oh, call your name!

Suicide, I've already died
It's just the funeral I've been waiting for
Cyanide, feeling dead inside
Break this empty shell forevermore

Hey, is that rain or are they tears?
That stained your concrete face for years
Crying, weeping, shedding strife
Year after year, life after life

And in the freshly broken ground
A concrete angel there I found
Calming vapor swallowing fast
It's peace at last,
Oh peace at last!

Empty they say
Death, won't you let me stay?
Empty they say
Death, hear me call your name
Oh, call your name

Suicide, I've already died
It's just the funeral I've been waiting for
Cyanide, feeling dead inside
Break this empty shell forevermore

Forevermore!
Forevermore!
It's the funeral I've been waiting for!

Śpisz i śnisz o
Pocałunku anioła śmierci,
Który da ci wieczne szczęście
Nie wierz w to!

Wszystko jest pustką "
Śmierci, nie pozwolisz mi zostać?
Słowa trafiają w pustkę ...
Śmierć cię wzywa,
Och, woła cię po imieniu!

Samobójstwo? Ja już dawno umarłem
To wszystko było tylko oczekiwaniem na pogrzeb
Cyjanek, życie we mnie gaśnie
Zniszczę na wieki tę pustą powłokę!

Czekam, czekam cierpliwie
Nieskalana Śmierć rozpostarła
dla mnie swoje czarne skrzydła,
Szybuje nad moim snem.

Słowa trafiają w pustkę ...
Śmierci, nie pozwolisz mi zostać?
Słowa trafiają w pustkę ...
Śmierci, posłuchaj mnie wołam cię
Och, wzywam cię!

Samobójstwo? Ja już dawno umarłem
To wszystko było tylko oczekiwaniem na pogrzeb.
Cyjanek, życie we mnie zamiera
Zniszczę na wieki tę pustą powłokę!

Powiedz! To jest deszcz, czy to są twoje łzy?
Te, które splamiły twą zastygającą na wieki twarz.
Marnujemy rok po roku, życie po życiu
Na krzykach, płaczach i wzniecaniu konfliktów

Skamieniały Anioł spadł niczym strzała
I leży w świeżo wykopanym grobie.
Połykam szybko obłok uspokajających oparów
W końcu mam spokój,
Och, wreszcie spokój!

Słowa trafiają w pustkę ..
Śmierci, nie pozwolisz mi zostać?
Słowa trafiają w pustkę ...
Śmierci, słuchaj mnie wołam twe imię
Och, wołam cię!

Samobójstwo? Ja już dawno umarłem
To wszystko było tylko oczekiwaniem na pogrzeb.
Cyjanek, moje życie umarło.
Zniszczę na wieki tę pustą powłokę!


Na zawsze!
Na wieki!
To wszystko było tylko oczekiwaniem na pogrzeb











Moja interpretacja tekstu Cyanide. Oczywiście jest to luźne tłumaczenie, momentami nawet bardzo luźne, ale wiem, że poezji nie musi się tłumaczyć dosłownie, a ten tekst jest moim zdaniem niezwykle poetycki i ja go czuję właśnie w ten sposób.

Temat samobójstwa i przeżyć człowieka, który postanawia odebrać sobie życie fascynuje Jamesa od dawna. Pierwszym tekstem poruszający ten temat, jak wszyscy wiedzą, jest Fade To Black - moim zdaniem najpiękniejszą balladą Metalliki (jak dotąd). Teraz James powraca do niego w Cyanide.
Tekst jest tak bezgranicznie smutny, że wyciska łzy. Sprawdziłam to nie tylko na sobie.

Cyanide opowiada o nieszczęśniku, który utracił wszelką nadzieję. Nie ma dla niego już żadnego ratunku. Nie ma niczego, co by go trzymało na tym świecie. Jego życie od dawna było jedną wielką pustką - myśli sobie: Samobójstwo? Jakie samobójstwo? To dla mnie wyzwolenie. Ja przecież już dawno nie czuję, że żyję, w środku od dawna jestem martwy, wypaliłem się, całe moje dotychczasowe życie to pustka, tak jakbym czekał tylko na koniec, na pogrzeb, który teraz nareszcie mi zrobią'.
On nienawidzi swojego życia i siebie, chce się wreszcie uwolnić, zniszczyć na zawsze tę znienawidzoną cielesną powłokę, która mu tak ciąży, uwolnić się od wszelkich zmartwień. Wydaje mu się błędnie (Don't believe it!), że Śmierć jest dla niego jedynym wybawieniem. Od dawna o niej marzył, wyobrażał sobie, że przyjdzie Anioł Śmierci i swoim pocałunkiem wybawi go od zmartwień. On tak bardzo chce być wreszcie szczęśliwy. Wołał o pomoc, ale jego słowa trafiały wpustkę. Myślał od dawna o odebraniu sobie życia. I wreszcie zdecydował się! Wypija truciznę i czuje jak życie w nim powoli gaśnie. Czeka cierpliwie, wie, że zaraz uśnie na wieki. Widzi Śmierć, która po niego przyszła i oto rozpościera nad nim swoje czarne skrzydła. Zaraz go uniesie ze sobą. Nareszcie jest wyzwolony! Nagle..., moment zawahania ..., on nie chce umierać! Pyta: ' Śmierci, pozwolisz mi zostać?', ale pytanie zostaje bez odpowiedzi. Ona tylko przywołuje go do siebie. Woła, aby szedł za nią.
Umierając widzi całe swoje życie, rok po roku. Z przerażeniem stwierdza, że on je zmarnował! Wieczne konflikty z innymi, nie potrafił żyć w zgodzie, widzi, że obrał złą drogę i stracił wszystko, co mogło być piękne. Widzi, że nie jest w tym odosobniony, wielu ludzi postępuje tak jak on, ale czy to może być jakimś pocieszeniem? Na jego zastygającej twarzy pojawiają się łzy! A może to deszcz?
Umarł. Pozbył się wreszcie swojego znienawidzonego ciała. Jego dusza szybuje ku krainie szczęścia i oto widzi świeży grób, a w nim zastygłego Anioła. Ależ tak! Ten Anioł to on, to jego pogrzeb! Ale nie może się zatrzymać dłużej, bo Śmierć go woła, zabiera go ze sobą. Nareszcie ma spokój!

Piękne i smutne!

'A drugie dno?' - ktoś zapyta - 'Zawsze mówisz, że w tekstach Jamesa jest drugie dno.'
Ależ oczywiście! W tym tekście też jest! Ten tekst daje nam do zrozumienia, że w naszym otoczeniu znajdują się ludzie samotni, opuszczeni, których nie rozumiemy, a właściwie, których nie chcemy zrozumieć. Mówi o tym fragment utworu:

'Crying, weeping, shedding strife
Year after year, life after life.'

Nie tylko ten samobójca tak postępował, my wszyscy tak postępujemy. To właśnie mi się nasunęło na myśl po przeanalizowaniu tego utworu. Mam wrażenie, że James chce nam tym utworem przekazać myśl, że wielu z nas nie umie dobrać odpowiednich priorytetów w swoim życiu. Jesteśmy zagonieni za rzeczami doczesnymi, kłócimy się ze sobą, wszczynamy konflikty na małą i wielką skalę, złościmy się, wrzeszczymy na siebie, ranimy się nawzajem. W tym wszystkim zapominamy, że są takie rzeczy jak miłość, przyjaźń, wybaczenie, pomoc w potrzebie. Zapominamy, że obok są ludzie, czasem nasi bliscy, którzy nie potrafią sobie poradzić z przytłaczającymi ich problemami. Oni wołają do nas o pomoc! Często nie jest to wołanie wprost. Oni wołają swoim zachowaniem, wyobcowaniem. To rozpaczliwe wołanie widać w ich zagubionym wzroku, ich oczy błagają 'pomóżcie mi'. Ale kto ma czas patrzeć w ich oczy?
Zapominamy? A może nie chcemy tego zauważyć, bo tak nam wygodniej? Przecież, żeby komuś pomóc trzeba się nim zainteresować, wysłuchać go, czasem przejąć na swoje barki część jego kłopotów, poświęcić mu swój czas. A po co to nam? My nie mamy czasu na zmarnowanie. Mamy swoje kłopoty. Jeśli my jakoś sobie z nimi radzimy, to niech ten ktoś też sam sobie poradzi. Nie jesteśmy tolerancyjni, nie umiemy współczuć. Często jeszcze takim ludziom 'dokładamy', bo wtedy możemy się poczuć lepsi, mądrzejsi. W ten sposób naprawiamy swoje nadszarpnięte ego.
Nie potrafimy lub wręcz nie chcemy zrozumieć, że są ludzie, którzy są słabsi od nas psychicznie i oni nie widzą sposobu na samodzielne wydostanie się z wewnętrznej matni. Oni są tak zagubieni i zmęczeni, że wybierają jedyne, najlepsze, ich zdaniem, rozwiązanie problemów. Odbierają sobie życie. A może nie zrobiliby tego gdybyśmy w odpowiednim czasie zainteresowali się nimi i wyciągnęli do nich pomocną dłoń?

Tekst przygytowała James' Girl, dziękujemy!

ToMek 'Cause We're Metallica
AeroMet