W niedawnej audycji radiowej "Rock 50" były perkusista Black Sabbath Bill Ward opowiedział, że jest pod wielkim wrażeniem gry i wpływu Larsa na brzmienie Metalliki: 'Lars to wybitny perkusista, jego brzmienie jest takie duchowe, bardzo mi się to podoba'. Cała wypowiedź Warda poniżej:


"Lars kroczył wieloma ścieżkami, które w przeszłości pojawiły się również na mojej drodze. Na koniec zawsze mogłem wykorzystać swoje umiejętności do jakiejkolwiek muzyki, jaką graliśmy w Black Sabbath, również teraz mogę je w pełni wykorzystywać do muzyki, którą gram obecnie czy gdy po prostu sobie z kimś jammuje. Mam to, co sam osiągnąłem. Pamiętam okres czasu, to było jakieś 28, 25, może 26 lat temu, gdy przestałem być rywalizujący, musiałem odkryć, co tak naprawdę potrafiłem i jak mógłbym to w pełni wykorzystywać. Wydaje mi się, że Lars przeszedł dokładnie przez to samo i myślę, że wykonuje kapitalną robotę. Jego twórczość na perkusji wzniosła brzmienie Metalliki do absolutnie ścisłej czołówki metalu, jest po prostu bezcenny. Jego gra jest bardzo inspirująca, początkujący perkusiści muszą go posłuchać. Jeśli słuchają nas jacyś początkujący, posłuchajcie, jeśli uczycie się gry na perkusji, albo chcecie nauczyć się nowych technik to po prostu musicie posłuchać gry Larsa. Możecie nauczyć się wiele dobrego z jego gry.



Po przesłuchaniu "Enter Sandman", "Master Of Puppets", "Until It Sleeps" i "All Nightmare Long" Ward kontynuuje:

W tych utworach w uderzeniach na perkusji jest cała masa mądrości, jest w nich wiele rzeczy, że kiedy spojrzy na nie inny perkusista to powie: 'Czegoś takiego wcześniej nie było.' To wszystko stworzył Lars, gdy tego słuchamy to możemy po prostu powiedzieć: 'Wow!' Możemy jakoś nazwać te partie. [śmiech] Uwielbiam tego gościa, jest absolutnie niesamowity. Poczułem wielką ulgę, gdy usłyszałem The Black Album. Wcześniej wydawało się, że muzycznie wszystko będzie wypaczone zasadą feng shui... I myślałem tak, dopóki nie usłyszałem Larsa i Metalliki, którzy z wielkim przytupem dali wszystkim do zrozumienia: 'Podążamy takim kierunkiem'.



Wiecie jak scena muzyczna wyglądała na początku lat 80', wszyscy mieli nastawienie: 'mamy zespół i jakoś się kręci.' To nie było właściwe. Odchodziłem wtedy z Black Sabbath po latach koncertów i napieprzania. Właśnie wtedy w 1980 roku jakby zacząłem nowe życie, słuchałem wszystkiego wokół, szukałem nowej muzyki i niewiele później przesłuchałem pierwsze albumy Metalliki, no i nieco potem The Black Album, po przesłuchaniu którego dosłownie pomyślałem sobie: "Dobry Boże..." Byłem tak zajarany tym albumem, że czułem tak samo wielkie wrażenie jak po przesłuchaniu pierwszy raz The White Album Beatlesów. Kiedy usłyszałem grę Larsa na Black Albumie jedyne co myślałem to: 'Wow! Dokonało się coś naprawdę niezwykłego.' Coś co mówiło: 'To droga, którą podążamy.' Wydaje się, że cała masa innej muzyki zaczęła również podążać taką ścieżką i dziś mamy niesamowitą muzykę heavymetalową."

Rafał
Overkill.pl